Het salaris in het basisonderwijs is best oké. Sorry, het is als vloeken in de kerk… ik weet het.

Als je het salaris van een startende leerkracht afzet tegen het gemiddelde salaris van een starter met een commerciële hbo studie, dan verdient de leerkracht 8% meer. Daarin zijn niet eens de secundaire arbeidsvoorwaarden meegerekend. Want tel daar 268 bovenwettelijke vakantie-uren per jaar bij op. Dat zijn bijna 7 EXTRA vakantieweken per jaar.

En wist je dat je als zij-instromer vaak wordt ingeschaald op de trede die verglijkbaar is met jouw vorige loon? Dat de meeste werkgevers in het onderwijs jouw wekelijkse studiedag ook uitbetalen? En je de opleiding volledig gesubsidieerd krijgt door de overheid? Dat zijn echt hele mooie kansen die je krijgt.

Maar het allermooiste extraatje ontvang je iedere dag. Ik zie het als onderdeel van de secundaire arbeidsvoorwaarden. De voldoening die dit vak je geeft.

De hilarische uitspraken. Na het stampen in de plassen: ‘Juf, mijn schoenen zijn helemaal naar de gadver’. De glimmende ogen. Van trots als iets na lang oefenen lukt. En de miljoenen knuffels die je krijgt.

Onlangs sloot ik de dag af met een complimentenkring. Geef jezelf eens een compliment voor waar je vandaag trots op bent. Nadat iedereen geweest was, nam ik zelf de beurt. ‘Ik ben trots op mezelf omdat ik vandaag consequent ben geweest. Dat vind ik niet altijd makkelijk. Vandaag heb ik gezien hoe geconcentreerd jullie daardoor konden werken.’ En toen gebeurde er iets magisch. Een klasje vol 6 tot 8 jarigen keek mij liefdevol aan. ‘Juf, jij bent echt de liefste juf die we hebben.’ 12 kindjes (luxe klein klasje) vlogen om mijn nek voor een groepsknuffel.

Als je jezelf kwetsbaar opstelt, ontstaat de kracht bij de ander om lief te hebben. En dat is het mooiste wat ik ze mee kan geven. Die voldoening heeft mijn vroegere lease-auto mij nooit gegeven 😉