“Mam, is juf zijn zwaarder dan het werk dat je eerst deed?”, vroeg mijn zoon onlangs. Toevallig had ik pas ergens gelezen dat leerkracht één van de zwaarste beroepen is. Dat verbaasde mij. Want brandweer, politie of verpleegkundige lijken mij bijvoorbeeld veel en veel zwaarder.

Maar goed… of ik dit zwaarder vind dan wat ik eerst deed? In mijn vorige baan gaf ik trainingen en advies in arbeidsmarktcommunicatie. De klant had bepaalde verwachtingen van mij en investeerde daarin. Inmiddels kan ik zeggen dat ik kritische gesprekken over geld moeilijker vind, dan gesprekken met ouders die het beste voor hun kind willen.

Ik voelde constant de druk van het goed moeten doen. Een perfecte voorbereiding ronde ik meestal in mijn eigen tijd af. Dat hoort er nu eenmaal ook gewoon bij. Net zoals ik vorige week de rapporten in mijn weekend heb zitten schrijven. Klaag ik ook niet over.

Na een training kwam ik moe thuis. Ik piekte op adrenaline een paar uur de dag door en reed daarna voldaan naar huis. Mijn ego gestreeld door bloemen of applaus.

Nu ben ik doodop na een werkdag en kan ik weinig prikkels meer verdragen. Werken in een kleuterklas is topsport, want je staat voortdurend aan. Ieder plan kan je minstens 10 keer per dag overboord gooien omdat er iets gebeurt waar je niet op bent voorbereid. Heb je eindelijk iedereen rustig aan het schilderen? Dan gaat er een bakje met water om. Schildert Mae op het papier van Lux. Of besluit Milan zijn gezicht met verf te schminken. Er gebeurt altijd iets.

Maar ondertussen geeft het mij zoveel liefde en plezier! Mijn hart stroomt voortdurend over van alle leuke uitspraken die ze doen, het spel wat ik zie en de knuffels die ik krijg. Geniet ik omdat een kind weer een stapje verder komt. Kan ik een veilige haven zijn voor al die kinderen in mijn klas. En zie ik waar ze stuk voor stuk in uitblinken.

Ik prent mezelf in dat ik echt nog flink moet genieten deze laatste weken voor de zomervakantie. Want wat zal ik ze straks weer missen!

“Nee, juf zijn is niet zwaarder dan mijn vorige werk.” Antwoord ik op de vraag van mijn zoon. “Mijn hart voelt lichter dan ooit.”